«cape ou pas cape?» – Το μισο ημερολογιο (Διηγημα)

   *** «cape ou pas cape»= ειναι Γαλλικη εκφραση και σημαινει : τολμας (cape) ή δεν τολμας ( pas cape). Ακουγεται στη ταινια love me if you dare και ειναι το παιχνιδι των δυο πρωταγωνιστων*******

Γυριζοντας στην Ιταλια, το ειδυλιο της Μαρινας και του Μανου συνεχιστηκε απο το τηλεφωνο. ολα εμοιαζαν ιδανικα για τους δυο νεους. Ηταν ερωτευμενοι και το εδειχναν ο ενας στον αλλον καθε λεπτο……σε καθε τους λεξη! Μιλαγαν για ωρες στο τηλεφωνο χωρις να καταλαβουν ποσο γρηγορα περναει ο χρονος. Ισως και να ηταν ενα υποκαταστατο και για τους δυο , θελοντας να ξεγελασουν τον χρονο και να τον κανουν να περασει πιο γρηγορα απο οτι συνηθως. Οι δυο εβδομαδες περασαν γρηγορα και η Μαρινα γυρισε στην Ελλαδα. αυτη την φορα θα καθοταν για δυο μηνες. Δυο ολοκληρους μηνες. Η καρδια και των δυο αρχισε να χτυπα παλι στους ρυθμους του ερωτα τους. Φυγανε για διακοπες , περναγαν πολλες ωρες μαζι , γελαγαν , κανανε ερωτα.Ελεγαν ή μαλλον ενοιωθαν οτι η μοιρα τους ενωσε και ηθελε να τους δειξει οτι ειχαν ερθει στον κοσμο αυτο ο ενας για να ειναι με τον αλλον. Για να ειναι μαζι…..
Ενοιωθαν ομορφα ,ενοιωθαν πως δεν θα τελειωνε ποτε ολο αυτο.Πως δεν θα ηταν μονο για δυο μηνες. Ο χρονος ομως οταν δεν το θες , περναει λες και καποιος να τον κηνυγα και εκεινος τρεχει τοσο γρηγορα λες και προσπαθει να κανει νεο παγκοσμιο ρεκορ σε καποια Ολυμπιαδα. Και τελικα παντα τα καταφερνει να ανεβει στο ψηλοτερο σκαλι του βαθρου. Στο αεροδρομιο η ατμοσφαιρα ηταν «ηλεκτρισμενη». Οι δυο νεοι προσπαθουσαν να δωσουν ο ενας κουραγιο στον αλλον. Να τον πεισουν οτι ο καιρος περναει γρηγορα και παλι θα ειναι μαζι πριν να το καταλαβουν. Η Μαρινα προσπαθουσε να πεισει τον Μανο οτι σε λιγοτερο απο τρεις μηνες θα ηταν στην Ελλαδα και αυτη την φορα θα ηταν για παντα. Για παντα διπλα του. Για να μπορεσουν να αρχισουν να κανουν ονειρα που δεν θα χρειαζονταν να περιμενουν καποιο αεροπλανο ή καποια ανανγγελια μιας αεροσυνοδου για να ξανασυναντηθουν. Φευγοντας απο την πυλη, ο Μανος σταματησε στο βιβλιοπωλειο του αεροδρομιου και αγορασε ενα ημερολογιο τειχου. Εσχισε ολους τους μηνες εκτος απο τον Σεπτεμβριο εως τον Δεκεμβριο. Δεκεμβριος ηταν ο εσχατως μηνας που θα ερχοταν » η πιτσιρικα του». Ετσι την ελεγε……
Μπορει και να ερχοταν τον Νοεμβριο αν ολα πηγαιναν καλα με την σχολη της αλλα για να μην απογοητευτει εκεινος , ειχε αποφασισει πως και ο Δεκεμβριος θα εμενε πανω στο «μισο» ημερολογιο του………

————————————————————————

«Να τα πουμε?»….. Τα παιδακια στεκοντουσαν στην πορτα του Μανου και χτυπαγαν τα τριγωνακια τους ουρλιαζοντας αναρχα τα καλαντα! Εκεινος τους δινει τον «μπουναμα τους» τους χαμογελαει και τους ευχεται «και του χρονου». Ριχνει λιγο νερο στο προσωπο του , βαζει ενα τζιν και ενα ασπρο μπλουζακι , περνει και το τζακετ του και κατευθυνεται προς το αεροδρομιο. Στην διαδρομη , σκεφτεται την Μαρινα. Ειναι μεσα στο μυαλο του……
Ειναι σαν να την βλεπει μπροστα του. Να τρεχει να τον αγκαλιαζει , να τον φιλαει και να γελαει με εκεινο το γελιο που οταν το ακουγε γεμιζε ζωη ολο του το σωμα. Ειναι ερωτευμενος. Σιγουρα ειναι ερωτευμενος.. Σταματαει στο παρκινγκ , περνει το χαρτακι και το βαζει στην τσεπη και κατευθυνεται προς το εσωτερικο του αεροδρομιου. Περναει το chek in και πηγαινει προς το βιβλιοπωλειο. «Ενα ημερολογιο τειχου παρακαλω». Εδω και τρια χρονια , καθε 24 δεκεμβριου , πηγαινε στο αεροδρομιο και αγοραζε ενα ημερολογιο της επομενης χρονιας. Το επαιρνε σπιτι , το κρεμαγε στον τειχο και τραβαγε εβλαβηκα καθε μερα και απο μια γραμμουλα στις ημερομηνιες. Μεχρι να ερθει εκεινη……. Απο εκεινη την ημερα που εφυγε και ειχε παρει το «μισο ημερολογιο» ,τον ειχε παρει τηλεφωνο και του ειπε πως κατι δεν πηγε καλα με την πτυχιακη της και δεν θα ερχοταν τα Χριστουγεννα. Τα πρωτα Χριστουγεννα……..
Μετα τα τηλεφωνηματα της αρεωσαν , γινανε πιο τυπικα , πιο «κρυα» ωσπου για κανα εξαμηνο χαθηκε……. Εμφανιστηκε παλι τον Σεπτεμβριο , μετα απο εννεα μηνες ετσι για ενα τυπικο «τι κανεις» και μετα… τιποτα!
Εκεινος της εστελνε τους πρωτους μηνες , σχεδον καθε μερα μηνυμα. Δεν επαιρνε απαντηση σε ολα. Την επαιρνε τηλεφωνο. Δεν απαντουσε σε ολες τις κλησεις. Ωσπου την δευτερη χρονια , στα δευτερα Χρισοτυγεννα μακρια της , ειπε να τα «παιξει» ολα για ολα και να της δειξει την αγαπη του. Οτι ακομα την σκεφτεται και την θελει……… Ταχυδρομησε στην Ιταλια , ενα μεταλικο κουτι απο αυτα που εβαζαν οι γιαγιαδες μας τα μπισκοτα βουτηρου , οπου ειχε μεσα ενα δαχτυλιδι και ενα σημειωμα. Το σημειωμα ελεγε «cape ou pas cape?». To δαχτυλιδι ηταν για την προταση γαμου που της εκανε. Δεν πηρε ποτε απαντηση. Απο τοτε δεν την ξαναενοχλησε. Πηγαινε ομως καθε χρονο και αγοραζε ενα ημερολογιο απο το βιβλιοπωλειο του αεροδρομιου…

————————————————————————————————————————

Το βραδυ καθε παραμονης Χριστουγεννων ειχε καθιερωθει , με την παρεα του Μανου , τα τελευταια δυο χρονια , να μαζευονται σε ενα ενα σπιτι και να βλεπουν ολοι μαζι μια αισθηματικη ταινια , λογω και της ημερας. Χριστουγεννα , αγαπη γαρ.
Η Κατερινα , η καινουργια κοπελα του Δημητρη. που εμενε στο Παγκρατι , ειχε αναλαβει εκεινη να φερει την ταινια της φετινης συκγεντρωσης. Την βαζει στο dvd και το προσωπο του Μανου σκοτινιαζει.»Love me if you dare»….
Τρια χρονια ειχε να την δει. Τρια χρονια ειχε να πει εστω και για πλακα «cape ou pas cape?». Τρια χρονια την απεφευγε , γιατι του θυμιζε εκεινη.
Δυο ωρες αργοτερα , κατεβαινει τα σκαλοπατια της πολυκατοικιας και περπαταει στον δρομο εχωντας στο μυαλο του εκεινη. Του ελειπε , την ηθελε και δεν μπορουσε να την εχει , δεν την ειχε ξεχασει.
Ακουγε το γελιο της , το ακουγε σαν ηταν εκει κοντα του , σαν ηταν διπλα του! Σαν να ηταν εκει…..»Τρελαινομαι» , σκεφτηκε!!!! «Οχι δεν μπορει να τα χανω».
Σηκωσε το κεφαλι και κοιταξε στο απεναντι πεζοδρομιο. Ηταν εκεινη!!!!!!! Αγκαλια με καποιον αλλον. Και γελαγε…Κι εκεινος την αγκαλιαζε… Τον φιλαγε και την φιλαγε……….. Η καρδια του αρχισε να χτυπα δυνατα. Οχι απο θυμο αλλα απο ερωτα!
Λες και γελαγε για αυτον , λες και φιλαγε αυτον , λες και ενοιωθε τα υγρα της χειλη πανω στα δικα του. Η σκεψη , του ηρθε αυτοματα. Θα παω να της μιλησω , να της πω πως νοιωθω. Θα παω να της πω πως ακομα ειμαι ερωτευμενος μαζι της και δεν σταματησα να την αγαπαω.
Σαστισε με την σκεψη που εκανε. Ολα γυρναγαν μεσα στο μυαλο του τοσο γρηγορα… Αυτο θα κανω , θα παω και θα της τα πω……
«cape ou pas cape?» σκεφτηκε…… «cape ou pas cape?». Πηρε μια βαθια ανασα. Γεμισε τα πνευμονια του με δροσερο αερα , καθαρισε το μυαλο του και πηρε οσο πιο πολυ δυναμη μπορουσε. Ψυχικη δυναμη…
Σηκωσε τον γιακα του , χωθηκε μεσα σε αυτον , κρατησε την εικονα της στο μυαλο του , το γελιο της στην καρδια του και πηρε τον δρομο για το σπιτι.
«pas cape»…