Sugar Man: Η φοβερή ιστορία του Sixto Rodriguez

Ο Sixto Díaz Rodríguez, γνωστός ως Rodríguez ή ως  Jesus Rodríguez (10 Ιουλίου 1942) είναι Αμερικανός τραγουδοποιός. Μεχρι πρότινος ήταν θρύλος εφάμιλλος του Bob Dylan και του Elvis Presley στη Ν. Αφρική, μα παντελώς άγνωστος στον υπόλοιπο κόσμο.  Ώσπου έγινε η προβολή του ντοκιμαντέρ «Searching For Sugar Man». Επειδή γενικά είναι βαρετό να παρουσιάζεις απλά έναν καλλιτέχνη, όσο ψηλά κι αν τον έχεις κι όσο σπουδαίος κι αν είναι αυτός, θα πούμε την ιστορία του Rodriguez, η οποία  είναι από τις καλύτερες ιστορίες γύρω από τη μουσική.

Ο Sixto Diaz R. γεννήθηκε στο Detroit του Michigan. Παιδί μεταναστών από το Μεξικό, δούλευε στις οικοδομές δίπλα στο ποτάμι. Εκεί τον ανακάλυψαν άνθρωποι της Sussex Records να παίζει κιθάρα σε άθλια μπαρ και τον έβαλαν να υπογράψει συμβόλαιο και να ηχογραφήσει τους δίσκους του. Όταν οι δίσκοι απέτυχαν, ο Sixto παράτησε τη μουσική. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ελάχιστοι άνθρωποι τον θυμόντουσαν στις Η.Π.Α. Όταν μάλιστα κυκλοφόρησαν φήμες ότι αυτοκτόνησε επί σκηνής, κανένας δεν μπήκε στον κόπο να τις διαψεύσει.

Την ίδια δεκαετία στη Νότια Αφρική έχουμε μια χώρα όπου σημαντικό κομμάτι του (λευκού) πληθυσμού ασφυκτιά από το υπερσυντηρητικό και ακραία ρατσιστικό απέναντι στους έγχρωμους καθεστώς του Απαρτχάιντ. Σε αυτή τη νεολαία, που βρίσκει απέναντί της τη λογοκρισία, τη διεθνή απομόνωση και την έλλειψη οποιασδήποτε εναλλακτικής κουλτούρας, κάποια αντίτυπα των δίσκων του Rodriguez που από μια σατανική σύμπτωση έφερε ένα δισκάδικο για μια αμερικανίδα τουρίστρια το 1974, δημιουργούν μια απίστευτη αντίδραση. Ο ψυχεδελικός, φιλοσοφημένος, αριστερός σχολιαστής τραγουδοποιός με το περίεργο όνομα  Rodriguez κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι και γίνεται ένα εξωτικό είδωλο κι ένα σύμβολο επανάστασης για τους νέους που τον ακούν. Το Cold Fact γίνεται πλατινένιο και συνολικά οι δίσκοι του πουλάνε 500.000 δίσκους στο εμπόριο και ίσως άλλους τόσους πειρατικούς. Tα επόμενα 25 χρόνια ο Rodriguez γίνεται το σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς Νοτιοαφρικάνων. Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: αυτοί πιστεύουν τις αδιάψευστες φήμες πως ο Rodriguez έχει αυτοκτονήσει και ο ίδιος, χωρίς καθόλου δικαιώματα πάνω στους 2 δίσκους του που έβγαλε στη Sussex Records (το Cold Fact του 1969 και το Coming From Reality του 1971) δεν έχει ιδέα για αυτές τις εξελίξεις και συνεχίζει ατάραχος να είναι ένας working class hero δουλεύοντας σε κατεδαφίσεις.

Κάπου το ’98, δυο απελπισμένοι Νοτιοαφρικάνοι οπαδοί του Rodriguez, οι Stephen ‘Sugar’ Segerman και Craig Bartholomew Strydom ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ανακαλύψουν το τι απέγινε τελικά ο αγαπημένος τους καλλιτέχνης. Μετά από πολλή δουλειά και ψάξιμο, βρίσκουν τον ίδιο στο Detroit και μαζί την αλήθεια: είναι σώος και αβλαβής και δεν γνωρίζει τίποτα για όλα αυτά. Το επόμενο στοίχημα μπαίνει άμεσα: να παίξει επιτέλους ζωντανά στη Ν. Αφρική.

Ο Rodriguez διστάζει να δεχτεί να παρατήσει για ένα μήνα την δουλειά του για να πάει να συναντήσει κάτι τόσο αδιανόητο. Χρειάζεται να τον πείσουν οι συνάδελφοί του από την οικοδομή. Και όταν εντέλει (μετά της οικογενείας) βγαίνει από το αεροπλάνο, βρίσκει λιμουζίνα και τηλεοπτικά συνεργεία να τον περιμένουν. Αυτός δεν το πιστεύει, αλλά για τους Νοτιοαφρικάνους είναι κάτι που περίμεναν δεκαετίες, η επιστροφή του ήρωα και ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα.

Ο Rodriguez τελικά έδωσε 6 show εκείνη τη χρονιά στη Ν.Αφρική, όλα sold-out, σε στάδια 10 και 15 χιλιάδων τη φορά, με τα πλήθη να παραληρούν. Έδωσε αμέτρητες συνεντεύξεις και υπέγραψε  περισσότερα αυτόγραφα. Έγινε σε ένα βράδυ, 27 χρόνια μετά τον τελευταίο του δίσκο, rock star.

Ο Rodriguez έχει το δικό του ύφος, με σκεπτόμενη αφομοίωση αρκετά διαφορετικών επιρροών και το βασικότερο, δυνατά τραγούδια κι ερμηνείες. Τραγούδια με νόημα και διαφορετικά μηνύματα το καθένα. Παρατηρητής της πόλης και  των φτωχογειτονιών της κρύβει μέσα του έναν και έναν ποιητή των δρόμων, που μιλάει με απίστευτη εκφραστικότητα για αυτά που βλέπει και βιώνει. Με τρόπο που είναι μετρημένος και αιχμηρός, ευαίσθητος και κυνικός ταυτόχρονα. Κριτικός για το σύστημα που γεννά την ανεργία, τη φτώχια και τη καταπίεση, αλλά με τρόπο έξυπνο, χωρίς να πετάει απλά συνθήματα και χωρίς να μπαίνει στην ευκολία της counterculture των ’60s και του χιπισμού.

Δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει στην οικοδομή, ωστόσο οι live εμφανίσεις του είναι περιζήτητες. Κατά καιρούς ξαναπαίζει στη Ν. Αφρική, τη χώρα που τον έκανε θεό της, sold-out κατά κανόνα. Συνειδητοποιημένος άνθρωπος, τα λεφτά τα μοίρασε στα παιδιά του, τους συναδέλφους του και διάφορα προγράμματα κοινωνικής στήριξης για την περιοχή του. Δηλώνει ότι εφόσον ζούσε αξιοπρεπώς και χωρίς να τον ξέρει κανένας, μπορεί να ζήσει και τώρα χωρίς να αλλάξει τίποτα.

Η φοβερή ιστορία του Sixto Diaz Rodriguez, έγινε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, το Searching For Sugarman (2012) από τον Σουηδό Malik Bendjelloul που σάρωσε τα βραβεία. O τίτλος του προέρχεται από το γνωστότερο ίσως, κομμάτι του Rodriguez, το Sugar Man.

luben.tv

rocking.gr