Category Archives: Αφιερώματα

Φανταστείτε μια μικρή επιχείρηση που εδώ και δέκα γενιές πουλάει ό,τι χρειάζεστε για να… αυτοκτονήσετε. Καλώς ήρθατε στο «Μαγαζάκι των Αυτοκτονιών» με σλόγκαν: «Αποτύχατε στη ζωή σας; Με εμάς θα έχετε έναν πετυχημένο θάνατο!».

Όλα τα δώρα καλοδεχούμενα, μα αυτό συγκεκριμένα πιο καλοδεχούμενο από ποτέ, αφού προσφέρθηκε με περίσσια αγάπη από ένα περίσσια αγαπημένο μου πρόσωπο. Ναι, ίσως από μόνη μου να μην επέλεγα να αγοράσω και να διαβάσω το εν λόγω βιβλίο, παρ’ … Συνέχεια →

Κάτοικος Ισπανίας, γεννημένος στο Λίβανο και με ρίζες από την Αρμενία, αυτός ο άνθρωπος εισχωρεί στο μυαλό και στη ψυχή μεταφέροντας κάθε φορά την πολυπολιτισμικότητα του παρέα με ένα βιολί. ‘Ένα βιολί που εδώ και πάνω από έναν αιώνα συνοδεύει … Συνέχεια →

Στα χέρια μου προσγειώθηκε και πάλι από το πουθενά βιβλίο-δώρο. Δώρο κυριολεκτικά και μεταφορικά. Χαρισμένο από καρδιάς, εξ ου και η άμεση έναρξη ανάγνωσής του. Θέμα: Ταξίδια. «Εδώ είμαστε και πάλι», σκέφτηκα. Συγγραφέας: Δημήτρης Μαμάκος. Δεν τον ήξερα αλλά να … Συνέχεια →

Υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι που με κέρδισε αυτό το βιβλίο. Η ανάγνωσή του δεν ήταν αποτέλεσμα δικής μου πρωτοβουλίας, καθώς ήταν ένα απρόσμενο δώρο που έλαβα από μία αγαπημένη συνάδελφο μία συνηθισμένη μέρα φτάνοντας στη δουλειά. Δεν είχα γενέθλια, ούτε γιορτή, … Συνέχεια →

Ελάχιστα πράγματα είναι τόσο συναρπαστικά όσο η σκέψη ενός ταξιδιού σε κάποιο μακρινό μέρος. Σ’ έναν τόπο όπου ο καιρός είναι καλύτερος, τα έθιμα πιο ενδιαφέροντα και με τοπία που προσφέρουν έμπνευση. Γιατί, λοιπόν, τυχαίνει τόσο συχνά στα ταξίδια μας … Συνέχεια →

Η Γενιά του ’27 είναι σίγουρα η ομάδα διάσημων διανοούμενων και καλλιτεχνών που άσκησε περισσότερη επιρροή στην ισπανική κουλτουρά. Η κληρονομιά τους είναι ευρέως γνωστή υπό την προϋπόθεση  ότι μιλάμε για ΑΥΤΟΥΣ. Τι συμβαίνει όμως με ΑΥΤΕΣ; Μήπως δεν υπήρχαν γυναίκες … Συνέχεια →

Γιατί θαυμάζουμε, σχεδόν 500 χρόνια μετά το θάνατό του, τον Λεονάρντο ντα Βίντσι ; Το γεγονός ότι υπήρξε ανυπέρβλητος ζωγράφος, εξαιρετικός γλύπτης, μηχανικός, βιολόγος, εφευρέτης, μουσικός, αρχιτέκτονας και φιλόσοφος, ίσως να δικαιολογεί τον θαυμασμό που τρέφουμε για την επαναληπτική σκέψη … Συνέχεια →

«Θα πίστευα μόνο σ’ έναν θεό που ξέρει να χορεύει.» Τάδε έφη Ζαρατούστρα, Φρ. Νίτσε. “I won’t be a rock star. I will be a legend.” Freddie Mercury ~~~~~~~~~~~ Αυτό το κείμενο θα ξεκινήσει μ’ ένα βίντεο. Δείτε το, έστω … Συνέχεια →

—του Γιώργου Τσακνιά— Ο φωτογράφος Giancarlo Ceraudo εδώ και δεκαπέντε χρόνια καταγράφει τα πορίσματα των ερευνών για τα θύματα της χούντας της Αργεντινής και τις δίκες των κατηγορουμένων για βασανισμούς και δολοφονίες. Οι περιβόητες «πτήσεις θανάτου» είναι μια από τις … Συνέχεια →

Khebez Dawle σημαίνει «κρατικό ψωμί». Στη Συρία η κυβέρνηση του Άσαντ χρηματοδοτούσε την παραγωγή ψωμιού για τους πολίτες και η φράση είχε φτάσει να συμβολίζει τη σταθερότητα που εξασφάλιζε το κράτος. Μια ισχνή ευημερία με κόστος την έλλειψη ελευθερίας και … Συνέχεια →

Ήταν 19 Μαϊου του 1890 όταν γεννήθηκε ο άνθρωπος που έμελλε να ηγηθεί των δυνάμεων του Βιετνάμ για την οριστική ανεξαρτησία της χώρας. Το πραγματικό όνομά του ήταν Nguyen Tat Thanh, όμως στην παγκόσμια ιστορία θα μείνει γνωστός ως Χο … Συνέχεια →

Δεν παύουμε ν’ αγαπούμε αυτούς που αγαπήσαμε. Αλλά από άνθρωπο σε άνθρωπο, από κομμάτι σε κομμάτι, μας αρέσει να πιστεύουμε πως ανασυνθέτουμε σταδιακά ένα παζλ και πως μια μέρα θα σχηματιστεί ένα πρόσωπο. Και πως δεν θα έχουμε πια ανάγκη … Συνέχεια →

“Από τη στιγμή που μπορούμε να ιδωθούμε στα μάτια, αυτό είναι τέχνη.” Κάθε χρόνο από το 1993 έως και το 2017 στην περιοχή του Μεξικού διοργανώνεται ένα φεστιβάλ τέχνης κι αλληλεγγύης, το CompArte Festival, από τους Ζαπατίστας με σκοπό να … Συνέχεια →

Η Marilyn Mugot είναι graphic designer και φωτογράφος. Ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Στη σειρά της με τίτλο Night Project περιλαμβάνονται πολλές φωτογραφίες τραβηγμένες στις έξι εβδομάδες που πέρασε στο Χονγκ Κονγκ, την Τσονκίν και τη Γκουιλίν. Τα αστικά τοπία της είναι ως επί … Συνέχεια →

«Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται». Πλάτων Στο «1984» ο Όργουελ αναφέρεται στον διαρκή πόλεμο, μια αυτοτροφοδοτούμενη και αέναη κατάσταση. Και φαίνεται ότι η δυστοπία του επιβεβαιώνεται ξανά, στο νέο μοντέλο πολέμου του 21ου αιώνα.

Όταν κανείς αναφέρεται σε «φαγητό στον κινηματογράφο» συνήθως εννοεί τα ποπ κορν και τα πατατάκια που αγοράζουμε από πωλητήριο λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα. Τι συμβαίνει όμως με το φαγητό μέσα στην ταινία; Πώς ο κάθε σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το φαγητό … Συνέχεια →

Τα λέμε πλατεία. Το ραντεβού ορίστηκε απλά. Ζεστό μεσημέρι Σαββάτου – το πιο ζεστό του Φλεβάρη, περιδιαβαίνοντας αναρίθμητα στενά, με δυο κάμερες στο χέρι. Τρικούπη, Καλλιδρομίου, Θεμιστοκλέους, Ερεσσού, Μεταξά, Μπενάκη… δεν σταματούν οι δρόμοι, η κίνηση, οι άνθρωποι, η ζωή. … Συνέχεια →

Πολλοί ίσως ξαφνιαστούν όταν μάθουν ότι υπάρχουν Μεξικανοί και Κουβανοί με κορεατική καταγωγή. Μετά από αυτή την αποκάλυψη, χρήσιμο θα ήταν να θυμηθούμε την εν πολλοίς ξεχασμένη τραγωδία η οποία έπληξε τους προγόνους αυτών των μειονοτήτων. Το 1905, 1.033 Κορεάτες … Συνέχεια →

Είναι νέοι, μεταξύ 25 και 35 ετών. Έχουν όλοι μεταπτυχιακό και μιλούν ικανοποιητικά τα αγγλικά. Διατηρούν καθόλου ή χαλαρούς δεσμούς με τη θρησκεία και σχεδόν όλοι είναι αισιόδοξοι όσον αφορά την Ελλάδα. Είναι το νέο κύμα μεταναστών από την Τουρκία … Συνέχεια →

Τα 35 κορίτσια της ορχήστρας “Zohra”, είναι ηλικίας από 13 έως 20 ετών, από πολύ φτωχές οικογένειες, σε μια χώρα που εδώ και 40 χρόνια πλήττεται από τον πόλεμο. Οι μητέρες τους δεν πήγαν στο σχολείο αλλά αυτές γνωρίζουν πολύ … Συνέχεια →

Φέτος τον Δεκέμβριο βρέθηκα με την παρέα μου στο Βιετνάμ. Μπορεί να το λέω χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ακόμα πλήρως την όλη εμπειρία αυτού του ταξιδιού αλλά το πώς βρέθηκα σε ένα τόσο μακρινό μέρος θα αποτελέσει θέμα ενός μελλοντικού … Συνέχεια →

Η μεγαλύτερη ήττα των ΗΠΑ, όχι, δεν ήταν στο Περλ Χάρμπορ της Χαβάης (1941), ήταν η ταπεινωτική ήττα στο Βιετνάμ, από ένα λαό ασύγκριτα μικρότερο, τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό. Η αναμέτρηση ήταν σκληρή, οι μεν ήθελαν … Συνέχεια →

Το 1845 ένας νεαρός απόφοιτος του Χάρβαρντ εγκαταλείπει την πόλη και αποφασίζει να ζήσει στις όχθες της λίμνης Ουόλντεν, κοντά στο Κόνκορντ της Μασαχουσέτης. Ο άντρας αυτός δεν ήταν άλλος από τον μετέπειτα σημαντικό Αμερικανό συγγραφέα και φιλόσοφο Χένρι Ντέιβιντ … Συνέχεια →

Απρίλιος 1967, η Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί προς τις προγραμματισμένες εκλογές τις 28ης Μαΐου. Αδιαφιλονίκητο φαβορί ο ανερχόμενος Ανδρέας Παπανδρέου της Ένωσης Κέντρου με το παλάτι και τη Δεξιά να είναι ξενερωμένοι … Συνέχεια →

Τον Μάρτιο του 1925, απαγορεύεται στο Τενεσί των ΗΠΑ η διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης στα σχολεία. Στο Ντέιτον του Τένεσι, ένας νεαρός δάσκαλος με το όνομα Τζον Σκόουπς συνελήφθη από τις αρχές και οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Η κατηγορία ήταν απόρροια … Συνέχεια →

Ένας άνθρωπος, μια κονσέρβα δεμένη στο αριστερό του πόδι, μια ορχήστρα. Το μουσικό ζιν Merlin’s Music Box παρουσιάζει τον Mickey Pantelous, παρέα με τον χαρακτήρα δόκτωρ Albert Flipοut, σε ένα live βουτιά στην Αμερική του μόχθου, της αμφισβήτησης και της αντίστασης. Οι … Συνέχεια →

Το ίδρυμα Orange σε συνεργασία με τον Ισπανό καλλιτέχνη Miguel Gallardo παρουσιάζουν την Ακαδημία των Ειδικών, μια μικρού μήκους animation ταινία η οποία δείχνει με εναν απλό και ευχάριστο τρόπο τα ιδιαίτερα ταλέντα τα οποία πολλά παιδιά με αυτισμό έχουν … Συνέχεια →

Η Ιωάννα ανησυχεί μήπως φανεί σαν αυτούς τους τύπους «που κάνουν πάντα το καλό και φοράνε ροζ κι έχουν ροδαλά μάγουλα κι αγαπάνε το Χριστό». Την καταλαβαίνω: πολλά άρθρα αυτού του τύπου καταλήγουν σε «αγιογραφίες», αντί να προβάλουν την ουσία- … Συνέχεια →

Σαν σήμερα, στις 21 Οκτωβρίου του 1958, ο Buddy Holly έκανε την τελευταία ηχογράφηση της σύντομης ζωής του στο Pythian Temple Studio της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στα τραγούδια που ηχογράφησε εκείνη τη μέρα ήταν τα “Raining in my heart”, “Moondreams” … Συνέχεια →

Για τους περισσότερους, μια τρύπα στο πεζοδρόμιο ή ένας ασυνείδητος που παρκάρει σε λάθος σημείο είναι εμπόδια που ξεπερνιούνται. Για έναν άνθρωπο με αναπηρία, μπορεί να γίνουν ο λόγος που θα μείνει σπίτι του και δεν θα βγει παρά μόνο … Συνέχεια →

Ενώ πολλοί τουρίστες μαγεύονται από τον Πύργο του Άιφελ ή τη δημοφιλή πυραμίδα του Λούβρου, η ασύλληπτη ομορφιά του Παρισιού ξεπερνά τα μουσεία – ορόσημο της πόλης και τα υπέροχα μνημεία του. Ολο και περισσότεροι νέοι σχεδιαστές, τεχνίτες, καλοφαγάδες, μουσικόφιλοι, … Συνέχεια →

Bρίσκεται στην καρδιά του Παρισιού, στο μπουλβάρ  Saint Michel και είναι μάλλον το πιο μυθικό, αξιοπερίεργο και ζωντανό βιβλιοπωλείο του κόσμου. To Shakespeare and Company θυμίζει περισσότερο κατάστημα με κειμήλια: οι βιτρίνες του είναι γεμάτες με δερματόδετα βιβλία και μπαρόκ … Συνέχεια →

6 Οκτωβρίου 1889 ανοίγει τις πύλες του στο Παρίσι το Moulin Rouge Ήταν η μέρα που το Παρίσι « βούιξε » απ΄άκρη σ άκρη με το άνοιγμα ενός νέου μουσικού θεάτρου. Οι ιδιοκτήτες του Ιωσήφ Ογιέρ και Σαρλ Ζίντλερ, ιδιοκτήτες … Συνέχεια →

Η Μάγδα Φύσσα σκουπίζει μια μικρή επιφάνεια από το πεζούλι που περιβάλει το μνημείο του γιου της και αφήνει εκεί ένα τσιγάρο και μια μπύρα. Κοινό μυστικό μάνας και γιου που κατάφερε να μείνει ανέγγιχτο τα τρία χρόνια που πέρασαν … Συνέχεια →

“Δεν επείραξα ποτέ συνάδελφο και είμαι συμπαθέστατος στους λογοτεχνικούς κύκλους. Αυτό θα αποδειχθεί στην κηδεία μου, όπου θα έρθει κόσμος και κοσμάκης να πεισθεί ίδιοις όμμασι ότι πέθανα, ότι θάφτηκα, ότι πήγα στο διάολο. Και θα φύγει από το νεκροταφείο … Συνέχεια →

H POLYPHONICA είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2011 με πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Επιδιώκει να προσφέρει σε παιδιά και νέους που ανήκουν σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, άσχετα από τον τόπο καταγωγής τους, τη θρησκεία ή τη … Συνέχεια →