Tag Archives: bluebubbles

Είναι εκείνα το πρωινά που θες να ξαπλώσεις λίγο ακόμη. Nα κλείσεις τα μάτια και να γυρίσεις από την άλλη πλευρά.

Πρώτη φορά σου γράφω κάτι και σκέφτομαι πρώτα τον τίτλο.

Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη τη λάμψη των ματιών σου.

Σε κεινη την κατηφόρα κάποιο τράνταγμα ένιωσα και άνοιξα τα μάτια μου.

Κάθε φορά που σε σκέφτομαι μια από εκείνες τις στιγμές πεθαίνει.

Θέλω να με πας πίσω.

Σου εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις, μήπως σταματήσεις να χάνεσαι.

Ξέρω ότι είναι δυσάρεστο θέμα συζήτησης αλλά θέλω να το μοιραστώ μαζί σου.

Όλα τα είχα και τίποτε δεν κράτησα.

Εγώ το μόνο που θέλω είναι να με αφήσεις να δω τον ήλιο πίσω απ΄τα ξανθά μαλλιά σου,

Μου άνοιξες το παράθυρο για να βγω και βγήκα.

Είμαι σίγουρη ότι πολλές φορές έχεις παρατηρήσει μια αλυσίδα από μυρμήγκια.

Κάπως  προβληματίστηκα σήμερα. Συνέδεσα στο μυαλό μου την έννοια του στρατού, της ορκωμοσίας και τις καφετιέρες.

Καθώς έστριψα απ΄τη γωνία του σπιτιού μου, ένιωσα να με προσπερνάς και γύρισα να σε κοιτάξω.

Και κάπως έτσι η ζωή μου άλλαξε και κάπως έτσι το μέλλον μου χάλασε και κάπως έτσι η σκέψη μου γέρασε.

Πήρα τα μυστικά μου έφτιαξα γυναικεία τα μαλλιά μου έβαψα με σκιές τα μάτια μου ανέβηκα σε ψεύτικα τακούνια και ήρθα.

Ξεσηκωμός, επανάσταση, αλλαγή, άδικο, φτάνει, δεν αντέχω, πεινάω, κουράστηκα, δεν έχω, λέξεις και φράσεις που ακούς από ηλικίες και στόματα που κανονικά θα έπρεπε ν’ασχολούνται μόνο με τους φίλους, τις βόλτες και το διάβασμα. Μα η ανάγκη εξέγερσης έχει πνίξει … Συνέχεια →

Απόψε ξενύχτησα γιατί θυμήθηκα πώς σφίγγεις τα μάτια σου κάθε φορά που βουτάς στη θάλασσα, γιατί θυμήθηκα τα κοχύλια μου που έσπασες επειδή τα μάζευα και σε ξέχασα για ώρες,γιατί θυμήθηκα πώς απ’όπου ταξιδεύεις αγοράζεις κούπες τουριστικές κι εγώ σε … Συνέχεια →

Απόψε θα ξεχάσω τη θλίψη μου θα βγω απ’το σπίτι μου

Κατεβαίνω απ’το τρένο, φοράω ζακέτα μολονότι δεν κάνει κρύο (μάλλον γιατί μου το είπε η μάνα μου), μασουλάω κουλουράκι και ακούω μουσικούλα.

Σκέφτομαι κάτι να γράψω, ψάχνω μια λέξη, κάτι να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Τίποτα. Φοβάμαι πως η εποχή μας είναι αδιάφορη ή μπορεί να είμαι κι εγώ. Ζεις , πώς ζεις; Αναπνέεις, τί αναπνέεις;

Ανάθεμα στους δρόμους που φοβήθηκα να τρέξω

Τον έρωτά μου θέλω να τον φοβάμαι. Να τον θυμάμαι κάθε που κοιμάμαι. Να τον κρατάω με το ζόρι απ’ το χέρι. Να τον κρύβω για να τον ψάχνω. Να τον χάνω για να κλαίω. Να κλαίω στα κρυφά, να … Συνέχεια →

Τόσα φωτάκια εκεί έξω με περιμένουν

Απόψε βρήκα τη νέα μου αγαπημένη καλοκαιρινή λέξη, Ακόμα.

Σήμερα σε πήρα τηλέφωνο. Πάει ένας χρόνος και κάτι.

Έτσι μεσημεριάτικα αποφάσισα ν’ασχοληθώ κι εγώ λίγο με την επικαιρότητα, ξέρεις με τα πολιτικά.

Καμιά φορά ξέρεις, είναι καλό να έχεις, καλό και να μην έχεις

Μάνα νομίζεις ότι μεγάλωσα και δεν θέλω πια τα φιλιά σου;

Πρωί, πολύ πρωί, περπατάω, χαζεύω, δεν ακούω μουσική, έχει ωραία μέρα, θα περπατήσω μέχρι το τρένο. Περνάω από διάφορα μαγαζάκια, κομμωτήρια, μινι μαρκετ, μανάβικα, κάποια απ’αυτά έχουν πλέον κλείσει, κάποια έχουν μόλις ανοίξει και η ζωή συνεχίζεται. Σε μια κλασική … Συνέχεια →

Καλησπέρα. Κλασικά γυρίζω σπίτι με το τρένο. Φοράω ακουστικά και χαζεύω τριγύρω.

Καιρό έχω να γράψω, καιρό έχεις να γράψεις

Σήμερα αγαπώ Αυτούς που τρέχουν στις κυλιόμενες σκάλες

Πόσο καλά σε γνωρίζει ποιός; Πόσο σίγουρος είσαι ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε γνωρίζουν αληθινά;

Κάτι μέρες σαν κι αυτές θες να μην ξυπνήσεις, να φας για πρωινό όλη την μερέντα του κόσμου

Χρόνος, έννοια περιττή και άχρωμη.

Κάτι μέρες σαν κι αυτές νομίζεις ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Κατι μέρες σαν κι αυτές θες να φωνάξεις, να κλάψεις, να χτυπήσεις, να τρέξεις, να κρυφτείς, να βρεις μια λύση, να μην βασανίζεσαι άλλο.

Λοιπόν θέλω να ερωτευτείς, να παθιαστείς, να πάθεις την πλάκα σου, ν’αρρωστήσεις,

Καμιά φορά εμείς οι νέοι είμαστε άπληστοι